نویسندگان

• جواد جاویدی
• رضا رنجبر
• یزدان مظاهری
• حسن مروتی
• فرید براتی

چکیده

معمولا از گنادوتروپین ها برای تحریک تخمک گذاری و افزایش تعداد تخمک در انسان و حیوانات استفاده می شود. هدف این مطالعه تعیین اثرات تجویز دوزهای گوناگون PMSG وhCG بر روی رفتارهای جفت گیری و به دنبال آن ارزیابی میزان زایمان موفق و تعداد نوزادان در موش های صحرایی بالغ نژاد ویستار می باشد. 60 سر موش ماده در پنج گروه 12تایی شامل کنترل،‏ تیمار 2،‏ تیمار 3،‏تیمار 4 و تیمار 5 به صورت تصادفی تقسیم شدند. گروه کنترل هیچ گونه دارویی دریافت نکرد. گروه های تیمار 2،‏ 3،‏ 4 و 5 مقدار 75،‏ 100،‏ 150و 300 واحد بین المللی بر کیلوگرم PMSG و 48 تا 50 ساعت بعد،‏ میزان 75،‏ 100 ،‏150 و 300 واحد بین المللی hCG به ترتیب به صورت داخل صفاقی دریافت کرد. با گرفتن اسمیر از واژن و مشاهده اسپرم درصبح روز بعد از جفت گیری،‏ روز اول حاملگی در نظر گرفته شد. در روزهای 21 تا 23 موارد زایمان و تعداد نوزادان ثبت شد. : نتایج حاصل از پژوهش حاضر بیان گر آن است که با افزایش دوز گنادوتروپین ها درصد جفت گیری افزایش یافته اما در مقابل میزان و درصد زایمان را کاهش می دهد. در بین 5گروه اختلاف معنی داری در میزان جفت گیری وجود داشته ولی از نظر میزان زایمان و تعداد نوزاد اختلاف معنی دار نیست(p?0.05). با توجه به نتایج این مطالعه نشان می دهد که استفاده از دوز های بالاتر از150 PMSG و hCG می تواند اثرات نامطلوبی در وضعیت تولیدمثلی موش نژاد ویستار گذارد.

کلیدواژه‌ها

• موش صحرایی ویستار
• سوپراولاسیون
• گنادوتروپین
• جفت گیری
• زایمان

عنوان مقاله [English]

Effect of different doses of PMSG and hCG on fecundity and fertility of Wistar rats

نویسندگان [English]

• Javad Javidi
• Reza Ranjbar
• Yazdan Mazzaheri
• Hassan Morrovati
• Farid Barati

چکیده [English]

Gonadotrophins are used for ovulation and number of oocytes in human and animals. The aim of this study was to determine the effects of different doses of gonadotrophin on mating behavior, delivery and number of pups in adult wistar rats. 60 female rats randomly divided to 5 groups (n=12 per group). Animals were treated with 75,100,150 and 300 IU/Kg each of PMSG and hCG by 48-50 h apart. Control group did not receive any drug. The successful mating of the females was assayed by examining vaginal smears between 07:00-09:00 am. The number of delivering mothers and infants was recorded on days 21-23, and defined as those successfully delivering pups. There were no differences finding among mating rates and delivery rates (p?0.05). Our results showed that high doses of gonadotrophin improved the mating were whereas decreased the delivering rate. Mating rate showed significant changes between different groups but delivery rate and number of pups did not showed significant difference (p?0.05). It could be concluded that high doses of PMSG and hCG, 150 IU/Kg could have inverse effects on reproductive status of Wistar rats.

کلیدواژه‌ها [English]

• Superovulation-Gonadotrophin-Delivery rate-Wistar rat-Mating-